Πνευματικά Δικαιώματα ή πνευματική αναλγησία; επιγράφεται το άρθρο – σχόλιο της ποινικολόγου Ιωάννας Λαχανά , το οποίο και ακολουθεί:
Ο κλάδος της εστίασης έχει υποστεί το μεγαλύτερο οικονομικό πλήγμα αφού χτυπήθηκε ακαριαία από την πρώτη μέρα της πανδημίας,ένας κλάδος ο οποίος τα τελευταία χρόνια αποδείχθηκε στυλοβάτης της οικονομίας στη χώρα μας.
Οι επαγγελματίες εστίασης έδειξαν την απαιτούμενη υπευθυνότητα με την άρση του 1ου lockdown ,τήρησαν τα μέτρα ασφαλείας και λειτούργησαν παρά την μηδαμινή έως ανύπαρκτη υποστήριξη από το κράτος .
Το 2ο lockdown έχει σημάνει την εξόντωση του κλάδου αυτού και η εξόντωση της εστίασης ισοδυναμεί με τεράστια αύξηση του ποσοστού ανέργων στη χώρα μας καθώς και μηδενισμό των εσόδων για το κράτος. Σε αυτές τις συνθήκες, απερίσκεπτα ,οι δήμοι απαιτούν τέλη για τραπεζοκαθίσματα σαν να ζουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ,σε πλήρη αποσύνδεση και επαφή με την πραγματικότητα .
Τον χορό της υπερβολής σέρνουν στη χώρα μας και οι “εισπρακτικές” διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων.
Με πρωτοφανή ζήλο που αγγίζει τα όρια του φονταμενταλισμού και παραπέμπει στα στερεότυπα της υστερίας, καταδιώκουν τους ετοιμοθάνατους ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης ,στέλνοντάς τους “ραβασάκια” εν μέσω πανδημίας και οικονομικής καταστροφής.
Η αναλγησία θα οδηγήσει στο θάνατο του κλάδου της εστίασης και όλοι που απαιτούν θα πρέπει να αναλογιστούν και τα οφέλη που έχουν από τη λειτουργία και την επιβίωση αυτού του κλάδου ,όπως τη διαφήμιση που λαμβάνουν (καλλιτέχνες), την προσφορά χώρων εργασίας για τους ίδιους και πολλά άλλα.
Κάθε επιχείρηση που θα βάλει λουκέτο θα αφήσει άνεργους συμπολίτες μας, θα περιορίσει τους χώρους που μπορούν να ερμηνεύσουν οι καλλιτέχνες τα έργα τους.Η αναλγησία και η έλλειψη ενότητας στην συγκυρία αυτή θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για όλους.
Το άνοιγμα διαλόγου του κλάδου εστίασης με τους Οργανισμούς διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων είναι πλέον επιτακτική ανάγκη.
Ήρθε η ώρα της οριοθέτησης .
ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΧΑΝΑ
Δικηγόρος
