FeaturedΑυτοδιοίκησηΠεριβάλλον

Ο Πειραιάς αποκτά ένα σοβαρό Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ)

Ο Πειραιάς αποκτά ένα σοβαρό Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ). Αναμένεται να ψηφιστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο σε λίγες ημέρες.

Είναι αποτέλεσμα μίας μακράς διαδικασίας σχεδιασμού και διαλόγου στην οποία συμβάλαμε -ο «Πειραιάς για Όλους»- με όλες μας τις δυνάμεις και στην οποία συμμετείχαν πολίτες, συλλογικότητες, φορείς με προτάσεις που ενσωματώθηκαν. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βήμα βελτίωσης της ζωής μας.

Θα προστεθεί στα ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα που παρατηρούνται από την κυκλοφορία του Μετρό και του Τραμ. Δεκάδες χιλιάδες επιβάτες, κάτοικοι, εργαζόμενοι, επισκέπτες, τουρίστες, κινούνται καθημερινά πλέον με άνεση και ασφάλεια στο δίκτυο από και προς τον Πειραιά. Όμως αυτά δεν αρκούν. Εκκρεμούν οι επεκτάσεις των Μέσων Σταθερής Τροχιάς (ΜΣΤ), η διόρθωση της κυκλοφορίας και η στάθμευση, η οδική ασφάλεια.

Το ΣΒΑΚ είναι ένα σχέδιο. Η σύνταξη του δεν έχει άμεσο πολιτικό κόστος, έχει όμως η πιστή εφαρμογή του. Και το κόστος πρέπει να αναληφθεί από τις δημοτικές πολιτικές δυνάμεις του Πειραιά με θάρρος και σοβαρότητα.

Ποια είναι τα βήματα;

Πρώτος στόχος: Η κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση της πόλης. Με τη συνέχιση των γραμμών Μετρό και Τραμ προς τις συνοικίες που δεν άγγιξαν οι πρόσφατες επεκτάσεις, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα καθώς μόλις το 30% των κατοίκων της εξυπηρετούνται από το Μετρό και το Τραμ. Με λίγα λόγια τα δύο σταθερά μέσα τροχιάς βελτίωσαν τη ζωή μόνο όσων ζουν στο κέντρο και όσων ταξιδεύουν από το κεντρικό λιμάνι. Οι κάτοικοι της Πειραϊκής, της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου δεν έχουν πρόσβαση σε ανθρώπινη μετακίνηση. Μαζί τους τα δέκα εκατομμύρια επιβατών το χρόνο, του Πορθμείου Περάματος και οι χιλιάδες εργαζόμενοι της Cosco και των ναυπηγείων του Περάματος.

Η επιστροφή στη διεκδίκηση των επεκτάσεων των ΜΣΤ, που σταμάτησαν το 2010, ενώ είχαν ήδη σχεδιαστεί προς την Πειραϊκή και τον δυτικό Πειραιά, είναι υπόθεση ενός κοινού μετώπου της αυτοδιοίκησης και των πολιτών με ορίζοντα τα επόμενα μεταφορικά έργα που θα ανακουφίσουν όλη την πόλη.

Δεύτερος στόχος: Η απελευθέρωση των δρόμων μας από το άγος της κυκλοφοριακής ασυδοσίας αλλά και από το χάος που έχουν προκαλέσει οι άστοχες ρυθμίσεις σε δρόμους εδώ και μία δεκαετία. Είναι πλέον ορατές -δια γυμνού οφθαλμού χωρίς επιστημονικές μετρήσεις- οι αιτίες της πρωτοφανούς αυτής κατάστασης με τις ασυνάρτητες μονοδρομήσεις που επέβαλαν άνευ λόγου οι προηγούμενες δημοτικές αρχές, λανθασμένοι υπολογισμοί και η απουσία πολιτικής βούλησης για διόρθωση.

Την ίδια στιγμή η παράνομη στάθμευση έχει μετατρέψει τους κεντρικούς άξονες του Πειραιά σε στενά δρομάκια, λόγω των διπλο-τριπλοσταθμευμένων οχημάτων που δεν αστυνομεύονται από κανέναν. Είναι ανάγκη να ολοκληρωθεί ταχύτατα και βέβαια να εφαρμοστεί η νέα κυκλοφοριακή μελέτη η οποία εκκρεμεί εδώ και πολύ καιρό. Όπως και η μελέτη ελεγχόμενης στάθμευσης που ολοκληρώθηκε το 2012 και παραμένει στα συρτάρια μπορεί να επικαιροποιηθεί και να προχωρήσει με κοινωνικά δίκαιες ιεραρχήσεις στις χωροθετήσεις της στάθμευσης κατοίκων, εργαζομένων, επισκεπτών.

Και… έλεγχος, έλεγχος των οχημάτων στους δρόμους. Από τους οδηγούς των αστυνομικών περιπολικών -αυτών που έχουν μετατρέψει σε αυθαίρετο πάρκινγκ τους λεωφορειόδρομους του Δημοτικού Θεάτρου- έως τους πελάτες των καταστημάτων της Λαμπράκη, που διπλοσταθμεύουν κατά το δοκούν και ψωνίζουν ή πίνουν καφέ με το ΙΧ δίπλα τους. Η απάντηση «δεν έχουμε στελεχωμένη τροχαία ή δημοτική αστυνομία» δεν πείθει κανέναν. Πώς δεν συμβαίνει σε άλλους δήμους ανάλογο κομφούζιο και συμβαίνει μόνο στον Πειραιά; Εδώ αφέθηκε να συμβεί. Φταίει ότι κάθε οδηγός γνωρίζει ότι στον Πειραιά μπορεί να εγκαταλείψει το αυτοκίνητο του όπου θέλει χωρίς πρόστιμο από καμία τροχαία ή δημοτική αστυνομία.

Τέλος, το οξύτατο θέμα της οδικής ασφάλειας μάς κοστίζει σε ζωές, αναπηρίες και οδικό τρόμο των πεζών, των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑΜΕΑ. Οι «ραλίστες» μέρα-νύχτα της 2ας Μεραρχίας, της ακτής Μουτσοπούλου κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι, σκοτώνουν ή τραυματίζουν, μετατρέπουν το Πασαλιμάνι, την Καστέλλα, την Τερψιθέα σε ζούγκλα. Είναι πλέον θέμα ασφάλειας της πόλης να προστατευθεί από τέτοιες συμπεριφορές, από την αποκορύφωση του απάνθρωπου ατομισμού με το ιδιωτικό όχημα να είναι μέσο κοινωνικής επιβολής και ψυχιατρικής εκτόνωσης αντί για μέσο μεταφοράς.

Οι προτεραιότητες στις μεταφορές απεικονίζονται με έναν πολύ απλό και κατανοητό τρόπο στην εικόνα που συνοδεύει το κείμενο αλλά και το σχετικό λήμμα για το τι είναι ένα ΣΒΑΚ στην ελληνική Wikipedia. Πρώτα λοιπόν οι πεζοί, τα παιδιά, όσες και όσοι έχουν κινητικά προβλήματα, τα ποδήλατα, το Μετρό, το Τραμ, τα λεωφορεία, τα φορτηγά τροφοδοσίας και φροντίδας της πόλης, τα ταξί και τελευταία τα ιδιωτικά οχήματα. Αυτό συμβαίνει στις πολιτισμένες κοινωνίες, αυτό μπορεί να συμβεί και στον Πειραιά. Είναι το πιο δίκαιο για την κοινωνία και το καλύτερο για το αστικό περιβάλλον.

Αλλά προκειμένου να πετύχουν όλα αυτά χρειάζεται πολιτικό κουράγιο. Από όλες και όλους μας

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Back to top button

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό. Περισσότερα

Κλείσιμο