Οι ζωές που «έσβησαν» οι φλόγες και η συγγνώμη που αγνοείται ακόμα….-Γράφει ο Αιμιλιανός Ευαγγελινός*
Οι ζωές που «έσβησαν» οι φλόγες και η συγγνώμη που αγνοείται ακόμα…., επιγράφεται το άρθρο του Πολιτικού στελέχους της ΝΔ , καθηγητή Πληροφορικής κ. Αιμιλιανού Ευαγγελινού.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο
23 Ιουλίου 2018. Αυτή η μέρα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των Ελλήνων. Σε καιρό ειρήνης ασύλληπτη τραγωδία. Εικόνα βομβαρδισμένου τοπίου στο Μάτι, δημοφιλές θέρετρο της Αττικής, πυκνοφυτεμένο και πυκνοκατοικημένο. Θάνατος, ανείπωτη θλίψη, απώλεια αθώων ψυχών κάθε ηλικίας, ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών και απερίγραπτη καταστροφή. Παντού μαυρίλα, θρήνος, κραυγές και τα γιατί να πλανώνται αναπάντητα και ανεξήγητα.
- Γιατί δεν επενέβησαν εγκαίρως οι πυροσβεστικές δυνάμεις;
- Γιατί υποτιμήθηκε ο κίνδυνος;
- Γιατί δεν ειδοποιήθηκαν οι κάτοικοι και οι χιλιάδες παραθεριστές να εκκενώσουν τους οικισμούς;
- Γιατί δεν υπήρχε σχέδιο για την προστασία των κατοίκων;
Και πόσα άλλα ερωτήματα ακόμη που προστίθενται μέρα με τη μέρα καθώς έρχονται στο φως συγκλονιστικές μαρτυρίες και ανατριχιαστικές πληροφορίες που όλες συντείνουν στο ότι δεν υπήρχε οργανωμένο σχέδιο, ο κίνδυνος της πυρκαγιάς υποτιμήθηκε παρά την πρόβλεψη της ΕΜΥ για ισχυρούς ανέμους και η έλλειψη συντονισμού των υπευθύνων σε συνδυασμό με λάθος εντολές, οδήγησαν σε εγκατάλειψη των κατοίκων, επικράτηση του απόλυτου πανικού και απώλεια τόσων ανθρώπων. 92 βεβαιωμένοι νεκροί ως τώρα και 25 αγνοούμενοι.
Και η κυβέρνηση;
Δεν υπάρχουν λόγια να χαρακτηριστεί η εικόνα που παρουσιάζει. Αλαζονεία, κυνισμός, αμετροέπεια, έλλειψη ταπεινότητας, προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης της τραγωδίας, επίρριψη ευθυνών σε άλλους. Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους κυβερνώντες!
Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση να ανοίξει η συζήτηση για το θέμα της αυθαίρετης δόμησης στην Ελλάδα, που σαν γάγγραινα καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον από τη μεταπολίτευση και μετά.
Όμως την ώρα της καταστροφής ευθύνη για τη διάσωση των πολιτών έχουν αυτοί που κυβερνούν και τα υπόλοιπα έπονται. Τα προβλήματα είναι όντως πολλά: η δόμηση σε δασική περιοχή, η απουσία ρυμοτομικού σχεδίου, η κλιματική αλλαγή..
Τώρα όμως συζητούμε γιατί χάθηκαν τόσοι συμπολίτες μας σαν να έχουμε πόλεμο! Καμία συγγνώμη όμως από τους κυβερνώντες, αντιθέτως, σε συνέντευξη τύπου δηλώθηκε ότι έτσι θα ενεργούσαν πάλι, αν αντιμετώπιζαν εκ νέου παρόμοια κατάσταση και δεν βλέπουν να έγιναν λάθη!! Αποκομμένοι από την πραγματικότητα σε μια πρωτοφανή επίδειξη κυνισμού, θεωρούν σημαντικότερο να μη χάσουν την θέση τους και να αντισταθμίσουν τη ζημιά με μέτρα και…. διορισμό στο δημόσιο για τους πληγέντες!
Η αλαζονεία και η απίστευτη αντιμετώπιση της χώρας, των πολιτών και των θεσμών όμως δεν σταμάτησε εδώ. Όταν η οργή των πολιτών έγινε τσουνάμι, ο πρωθυπουργός, 5 μέρες μετά (!), δήλωσε ότι «αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη» για τους αποτυχημένους χειρισμούς σαν να πρόκειται για ρητορικό σχήμα.
Η «ανάληψη πολιτικής ευθύνης» σύμφωνα με το άρθρο 85 του Συντάγματος σημαίνει παραίτηση της κυβέρνησης ή αποπομπές συγκεκριμένων προσώπων.
Δεν είναι επικοινωνιακό τέχνασμα ούτε παρέχει πολιτική αμνηστία στον ίδιο και τους υπουργούς που αποδείχτηκαν κατώτεροι του αξιώματος που κατέχουν. Δεν είναι δυνατόν να περιμένει ο πρωθυπουργός ότι όλα θα ξεχαστούν με τον καιρό. Κυβερνά ήδη τρία χρόνια και είχε υποσχεθεί ότι θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
Αντ’ αυτού βλέπουμε ότι η χώρα έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της. Η συμπεριφορά αυτή συνιστά πολιτική ύβρη, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου: αλαζονεία και υπέρβαση ορίων. Όμως για τους αρχαίους προγόνους μας η ύβρις οδηγούσε στην τιμωρία!
Δυστυχώς για τη χώρα η συγγνώμη, η πολιτική αξιοπρέπεια και η ευθιξία χάθηκαν στα αποκαΐδια της τραγωδίας μαζί με τους αγνοούμενους που ακόμη αναζητούνται για να αναπαυτεί η ψυχή τους……
*Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός
Καθηγητής Πληροφορικής
Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας
