“Έφυγε” ο Πρώτος Παρτιζάνος της Ευρώπης , σε ηλικία 97 χρονών ο Μανώλης Γλέζος άφησε την τελευταία του πνοή νοσηλευόμενος στο ΝΙΜΙΤΣ.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στον Απείρανθο της Νάξου και το 1935 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοιτητής, τον Μάιο του 1941, πραγματοποίησε μαζί με τον Απόστολο Σάντα τη συμβολικά θεωρούμενη ως πρώτη αντιστασιακή ενέργεια στην κατεχόμενη Ευρώπη, κατεβάζοντας τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη. Συμμετείχε ως μέλος της ΕΠΟΝ στην Αντίσταση και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Μετά την Απελευθέρωση έγινε αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη».
Διώχτηκε για τη δράση του, φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Υπήρξε μέλος της ηγεσίας και βουλευτής της ΕΔΑ, γραμματέας της στα 1956-59, καθώς και διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή». Φυλακίστηκε και πάλι στα 1959-62, μετά από στημένη δίκη σκοπιμότητας. Στα 1963-67 ήταν μέλος του Γραφείου Εσωτερικού της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Εξορίστηκε επανειλημμένα κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, τάχθηκε υπέρ της ενότητας των κομμουνιστών και αριστερών σε ένα νέο πολιτικό φορέα, στο πρότυπο της προδικτατορικής ΕΔΑ.
Μετά την πτώση της δικτατορίας συμμετείχε στην ΕΔΑ, της οποίας διετέλεσε γραμματέας, και στα 1981 και 1985 εκλέχτηκε βουλευτής, συνεργαζόμενος με το ΠΑΣΟΚ. Το 1986, διαφωνώντας με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στο χωριό του, όπου έγινε πρόεδρος της κοινότητας. Συμμετείχε στις εκλογές του Ιουνίου 1989 ως επικεφαλής της κίνησης Άμεση Δημοκρατία.
Επανήλθε στην ενεργό δράση το 2002, ως υποψήφιος υπερνομάρχης Αθήνας, με την υποστήριξη του Συνασπισμού και άλλων μικρότερων αριστερών δυνάμεων. Συμμετείχε με την κίνηση Ενεργοί Πολίτες στον ΣΥΡΙΖΑ και το 2012 εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας, ενώ στα 2014-15 υπήρξε ευρωβουλευτής. Το 2015 αποχώρησε και συνεργάστηκε εκλογικά με τη Λαϊκή Ενότητα.
Έχει γράψει τα βιβλία «Από τη δικτατορία στη δημοκρατία», «Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα», «Εθνική Αντίσταση 1940-1945», «Έξοδος» κ.ά.
Ένα σχόλιο