FeaturedΑθήνα

Πέντε(5) κατηγοριοποιήσεις Δήμων προτείνει η ΠΕΔΑ – Παρουσιάστηκε η μελέτη

Πέντε(5) κατηγοριοποιήσεις Δήμων προτείνει η ΠΕΔΑ , βασισμένη στην μελέτη των καθηγητών Ν. Χλέπα και Ι. Ψυχάρη που παρουσιάστηκε στα γραφεία της ΠΕΔΑ ενώπιον του Προέδρου της ΚΕΔΕ, πολλών Δημάρχων, Προέδρων Π.Ε.Δ. & του υπουργού Εσωτερικών.

Η πρωτοβουλία σύνταξης της μελέτης ανήκει στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής και όπως χαρακτηριστικά είπε κατά την έναρξη της ημερίδας, ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Γιώργος Ιωακειμίδης, Δήμαρχος Νίκαιας/Ρέντη, «ενώ, όλοι, συνομολογούμε τα τελευταία χρόνια ότι το ζήτημα είναι σοβαρό και πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για την επίλυση του, μόλις τώρα επιχειρείται ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση..»

Αναφερόμενος ο κ. Γ. Ιωακειμίδης στους λόγους για τους οποίους πρέπει να κατηγοριοποιηθούν οι Δήμοι της χώρας, επικαλέστηκε σειρά λόγων, όπως, το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας, τις πληθυσμιακές ανισότητες μεταξύ των μεγάλων πόλεων και των μικρών νησιών ή των ορεινών Δήμων και την έλλειψη δυνατοτήτων εκ μέρους των μικρών Δήμων να ασκήσουν όλες τις αρμοδιότητες που δυνητικά έχουν.»

«Η δική μας πρόταση -κατέληξε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Π.Ε.Δ.Α.- περιέχει πέντε κατηγοριοποιήσεις τις οποίες οι δύο έγκριτοι καθηγητές περιλαμβάνουν στη μελέτη τους και ουσιαστικά διαμορφώνουν μια πρώτη αφετηρία για την έναρξη του δημόσιου διαλόγου που θα ακολουθήσει και θα ταξινομήσει τις προτεραιότητες.»

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η όλη συζήτηση που ακολούθησε και κυρίως, οι παρεμβάσεις εκ μέρους, του υπουργού Εσωτερικών, κ. Πάνου Σκουρλέτη, του Προέδρου της ΚΕΔΕ, κ. Γ. Πατούλη και των Προέδρων των ΠΕΔ, κ.κ. Ευαγ. Λαμπάκη (Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης), Γ. Κωτσού, (Θεσσαλίας), Λάζαρου Κυρίζογλου, (Κεντρικής Μακεδονίας) Τάσου Βάμβουκα (Δήμαρχος Χανίων, Αντιπρόεδρος ΠΕΔ Κρήτης), Γιάννη Λώλου (Ηπείρου) έγιναν με ιδιαίτερα κόσμιο τρόπο, δίχως εγκλήσεις και αντιπαραθέσεις, γεγονός που επισημάνθηκε από τον πρόεδρο της ΠΕΔΑ, Γιώργο Ιωακειμίδη. Είπε, χαρακτηριστικά: το κλίμα της συνεδρίασης μου θυμίζει το στίχο του Γιάννη Ρίτσου «και να αδελφέ μου, μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά….»

Ακολουθούν σημεία της ομιλίας του κ. Π. Σκουρλέτη:

Το θέμα που θα παρουσιαστεί σήμερα, το ακούμε επίσημα και ανεπίσημα σε κάθε συνάντησή μας είτε βρισκόμαστε όλοι μαζί στα συνέδρια της ΚΕΔΕ είτε σε επιμέρους συναντήσεις. Το πρώτο πράγμα που άκουσα στο Υπουργείο Εσωτερικών, όταν ανέλαβα πριν από δεκαπέντε περίπου μήνες, ήταν αυτό της κατηγοριοποίησης των δήμων. Με αυτή την έννοια είναι εξαιρετικά μεγάλη η σημασία αυτής της δουλειάς.

Θεωρώ, δε, δείγμα ωριμότητας ότι αυτή η συζήτηση γίνεται με πρωτοβουλία της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής, διότι αντιλαμβάνεστε ότι οι δήμοι της Περιφέρειας Αττικής θα είχαν ενδεχομένως και το μικρότερο ενδιαφέρον να ανοίξουν αυτό το θέμα.

Άρα δείχνετε μια ωριμότητα και μια συνειδητοποίηση ότι δεν μιλάμε ο καθένας μόνο για το «κάστρο» του, για τον δήμο του, αλλά δείχνουμε μια διάθεση ευρύτερης ευθύνης. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό να μιλήσουμε συνολικά για την Αυτοδιοίκηση, στο πλαίσιο των ιδιομορφιών, των χαρακτηριστικών της χώρας.

Σε ποια κατεύθυνση; Στην κατεύθυνση της δυνατότητας, μέσα από αυτή τη συζήτηση, να αρχίσουμε να θεσμοθετούμε τέτοιους κανόνες που θα έρθουν να μειώσουν τις ανισότητες και τις στρεβλώσεις που παρουσιάζονται σήμερα στην χώρα. Προφανώς με αυτή την έννοια είναι αρκετά τολμηρή αυτή η συζήτηση και διακρίνεται, όπως είπα, από στοιχεία ωριμότητας.

Εμείς, όπως πριν από λίγο επεσήμανε και ο Γιώργος Ιωακειμίδης, θέλουμε να αγγίξουμε αυτό το θέμα. Θέλουμε να προχωρήσουμε, όσο είναι ώριμο, στο θέμα της κατηγοριοποίησης των δήμων.

Προφανώς επειδή δεν ζούμε σε έναν κόσμο όπου είναι άπειροι οι πόροι και τα μέσα, το αντίθετο μάλιστα, αυτή η συζήτησή μας διευκολύνει να εντοπίσουμε εκείνους τους τομείς δράσης, παρέμβασης και παροχής υπηρεσιών των δήμων – που διαφέρουν, ως προς τις ανάγκες αλλά και τις δυνατότητες για κάθε δήμο, ανάλογα με το αν αυτός είναι αστικός, αγροτικός ή ορεινός- αλλά και να δούμε, πια, και σε εκείνες τις περιπτώσεις που έχουμε «μειονεκτικές» καταστάσεις, πώς θα μπορέσουμε με συνέργειες να απαντήσουμε.

Τα μοντέλα που μέχρι τώρα υπήρξαν ήταν αναποτελεσματικά. Το μοντέλο της διοικητικής υποστήριξης, παραδείγματος χάριν, στα θέματα των Πολεοδομιών. Δεν λειτούργησε, κατ’ ομολογία δική σας, περισσότερο. Έχοντας πάντοτε ως στόχο κάθε διοικητική μονάδα, κάθε δήμος να έχει μία αυτάρκεια όσο το δυνατό μεγαλύτερη, πώς θα μπορέσουμε μέχρι να φτάσουμε εκεί, να κάνουμε επέμβαση «bypass» για αυτές τις αδυναμίες;

Προφανώς με την καλύτερη αξιοποίηση των μέσων που διαθέτουμε και μέσα από συνέργειες. Αυτά τα θέματα θέλουμε με έναν θεσμικό τρόπο, κι επαναλαμβάνω όσο το δυνατόν καλύτερα επεξεργασμένο, να τα αγγίξουμε στο επερχόμενο νομοσχέδιο.

Έχουμε πολλές φορές συζητήσει διάφορες ιδέες για το θέμα που θα μας παρουσιαστεί σήμερα και ιδανικά θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε έναν νέο αλγόριθμο, όπως είπε και ο Γιώργος Ιωακειμίδης πριν.

Ο οποίος, με βάση και τη δυνατότητα που μας δίνεται, της μικρής έστω αύξησης των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων για το 2018 -που σταδιακά θα είναι μεγαλύτερη τα επόμενα έτη- θα πρέπει να διασφαλίζει ότι κανένας δήμος, μετά από την εφαρμογή αυτής της νέας λογικής, δεν θα είναι πιο κάτω από τα σημερινά δεδομένα χρηματοδότησης.

Γιατί προφανώς, όταν έρχεσαι να καλύψεις και να γεφυρώσεις ανισότητες, όταν θέλεις να βάλεις νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά και στοιχεία, όπου δεν θα είναι το πληθυσμιακό το απόλυτο κριτήριο για την κατανομή των πόρων, θα έχεις νέες κατανομές. Αλλά σε καμία περίπτωση αυτή η νέα αφετηρία δεν πρέπει να οδηγήσει στο σημείο κάποιος δήμος να εκκινήσει, στη νέα φάση, με λιγότερους πόρους, από αυτούς που δίνονται σήμερα.

Αυτή η συζήτηση βέβαια δεν αφορά μόνο σε αριθμητικές πράξεις, εκ των πραγμάτων διαπλέκεται με το θέμα των αρμοδιοτήτων, εκ των πραγμάτων συναντιέται με το πόσο έχουμε την απαίτηση από τώρα, όλες οι κατηγορίες των δήμων να μπορούν να παρέχουν εξίσου όλες τις υπηρεσίες, πράγμα ανέφικτο με βάση τη σημερινή πραγματικότητα και το ορατό μέλλον, όλα αυτά δηλαδή τα ζητήματα, τα οποία νομίζω είναι ώριμα και προκύπτουν αβίαστα, μέσα από την καταγραφή και την εμπειρία των προβλημάτων και από την ανταλλαγή των απόψεων.

Άρα, λοιπόν, με «ανοιχτά» αυτιά και με καλή διάθεση, να αξιοποιήσουμε όλα όσα θα μας παρουσιαστούν και θα ακουστούν από τις δικές σας παρεμβάσεις και είμαστε εδώ, για να δούμε πώς, τουλάχιστον σε μία πρώτη φάση, θα αποτυπωθεί αυτό στο νέο θεσμικό πλαίσιο, για να κάνει τη ζωή μας και τη λειτουργία των δήμων καλύτερη.

Αυτά ήθελα να πω, πολύ σύντομα, περιμένοντας να ακούσουμε τι θα μας πουν οι εισηγητές. Σας ευχαριστώ και πάλι, καθότι είναι η δεύτερη φορά που σε σύντομο χρονικό διάστημα βρίσκομαι εδώ, στην Ένωση μετά από πρόσκλησή σας.

Σε ενδιάμεση παρέμβασή του ο Υπουργός Εσωτερικών επεσήμανε:

Στη συζήτηση που προηγήθηκε υπήρξε καταγραφή ιδιομορφιών και συνθηκών, αλλά λείπει κάτι που έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, το «δια ταύτα». Θα πρέπει κανείς ανάμεσα στις διάφορες παραμέτρους που διαμορφώνουν αυτή την πρόταση κατηγοριοποίησης να εντάξει και έναν «βαθμό βαρύτητας», για να δει τελικά που θα καταλήγει με τα διαθέσιμα μέσα, τους πόρους κ.λπ.

Εμείς τον προηγούμενο χρόνο υπερβήκαμε όπου μπορούσαμε την κατηγοριοποίηση του «Καλλικράτη». Εδώ είδα ότι αναφέρατε 31 ορεινούς δήμους, προφανώς τους ορίζετε με βάση τον «Καλλικράτη». Παρότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική διότι υπάρχουν δήμοι οι οποίοι δεν χαρακτηρίζονται ορεινοί, αλλά έχουν στα όριά τους, ορεινές, απομακρυσμένες και μειονεκτικές περιοχές. Εμείς λοιπόν, αν προσέξατε, όταν αποφασίσαμε την επιχορήγηση στους νησιωτικούς και ορεινούς δήμους, ύψους 20 εκατ. ευρώ, δεν σταθήκαμε στην «Καλλικρατική» προσέγγιση. Βάλαμε ένα κριτήριο και είπαμε ότι οι δήμοι, που πάνω από το 50% της έκτασής τους είναι ορεινή με βάση τα κριτήρια της ΕΛΣΤΑΤ, θα εντάσσονται στους μειονεκτικούς δήμους. Αυτό είναι ένα αποσπασματικό αλλά πολύ συγκεκριμένο μέτρο προσέγγισης.

Νομίζω ότι θα πρέπει να εισαγάγουμε τέτοια κριτήρια. Για παράδειγμα στην πρόσκληση του Προγράμματος «ΦιλόΔημος ΙΙ» που ενεργοποιήθηκε για την προμήθεια μηχανημάτων έργου, έχουμε διαμορφώσει μια σειρά από παραμέτρους όπου καταλήξαμε και είπαμε «καταθέστε τις προτάσεις σας αλλά να γνωρίζετε ότι σας αναλογεί αυτό το ποσό, το οποίο έχετε να λαμβάνετε». Και πάλι δεν έγινε η επιλογή με βάση τα κριτήρια της περσινής κατανομής των ΚΑΠ. Συζητήσαμε, ακούσαμε και μπορέσαμε να το κάνουμε πιο αντιπροσωπευτικό.

Βεβαίως πάντοτε πρέπει να ξεκινάμε και να καταλήγουμε με μια επισήμανση και μια αρχή: ότι θέλουμε τελικά να υπηρετήσουμε την έννοια του ισχυρού δήμου σε κάθε περίπτωση. Διότι, αν αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία περιγράφετε, ο στόχος ποιος είναι; Που θέλουμε να πάμε; Θέλουμε όσο το δυνατόν πιο αυτάρκεις και ισχυρούς δήμους, στη βάση των ιδιομορφιών που προκύπτουν μέσα από την γεωγραφία της χώρας, την μορφολογία κ.λπ. Αυτό να μην το ξεχνάμε.

Δεύτερον νομίζω ότι ο κ. Καμάρας και λόγω της μεγάλης εμπειρίας του έκανε μια επισήμανση, την οποία ανέφερα εισαγωγικά και είναι πάρα πολύ χρήσιμη. Πρέπει και νομίζω ότι είναι και το δίδαγμα από την εμπειρία της εφαρμογής του «Καλλικράτη», να δημιουργήσουμε διαδημοτικά σχήματα συνεργασίας – και να τα στηρίξουμε με πόρους και ανθρώπινο δυναμικό – τα οποία μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά σε μια σειρά από περιπτώσεις που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν επαρκώς από μόνοι τους οι δήμοι. Και αυτή είναι η φιλοσοφία από την οποία εκκινούμε τώρα στη διαμόρφωση του πεδίου για την αντιμετώπιση αντίστοιχων αναγκών.

Τέλος, άκουσα από τον πρόεδρο της ΠΕΔ Θεσσαλίας, «αυτή τη μεταρρύθμιση κάθε πέντε έξι χρόνια θα την αλλάζουμε, τι γίνεται;» Σωστή η επισήμανση αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να εθιστούμε σε μία αντίληψη όχι αλλαγής κάθε φορά του ευρύτερου πλαισίου, αλλά μιας διαρκούς μεταρρυθμιστικής βελτίωσης με βάση την επίδραση και την εφαρμοσιμότητα των μέτρων. Ποτέ, κανένα σχέδιο δεν εφαρμόστηκε όπως το προγραμματίσαμε. Η ζωή έδειξε ότι πολλά πράγματα δεν τα λαμβάνουμε υπόψη μας, έχουν διαφορετική βαρύτητα, δυσκολίες που προκύπτουν. Για παράδειγμα φαντάζομαι ότι αρχικά ο «Καλλικράτης» δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα ήμασταν το 2018 εντός μνημονίων, έτσι δεν είναι; Συνεπώς θα πρέπει να μπούμε σε μια τέτοιου είδους διαρκή μεταρρυθμιστική «επαγρύπνηση», συμπλήρωση και επιδιόρθωση και για αυτό όπως σας είχα πει την προηγούμενη φορά, μια από τις αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε τώρα, είναι να ιδρύσουμε ένα τέτοιο διαρκές μεταρρυθμιστικό κυβερνητικό όργανο, με τη συμμετοχή των φορέων της Αυτοδιοίκησης, όπου σε κάθε νομοθέτημα που θα εισάγεται, όχι μόνο του υπουργείου Εσωτερικών, όχι μόνο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να καταθέτει τις απόψεις του, για να μην υπάρχει αυτός ο κατακερματισμός, για να μην υπάρχουν νομοθετήματα τα οποία εκ των υστέρων πρέπει να αναζητούν τον τρόπο εφαρμογής στο πεδίο της Αυτοδιοίκησης. Να τα προλαβαίνουμε αυτά, για να υπάρχει μια διαρκής μεταρρυθμιστική έγνοια. Αυτά ήθελα να σας πω εμβόλιμα, νομίζω ότι η συζήτηση καταρχήν είναι ενδιαφέρουσα από μόνη της και βεβαίως όσο μπορεί να έχει αποκρυσταλλώματα, τόσο βοηθά την εργασία όλων μας.»

Η παρέμβαση του Προέδρου της ΚΕΔΕ, κ. Γ. Πατούλη

Ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ απευθυνόμενος στον Π. Σκουρλέτη, επισήμανε ότι μετά από μια δύσκολη περίοδο στις σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και της Αυτοδιοίκησης, διαφαίνεται να υπάρχουν συγκλήσεις οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να μπουν οι βάσεις για μια σειρά σημαντικών μεταρρυθμίσεων.
«Οι δήμοι χρειάζεται να έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες οι οποίες θα τους επιτρέψουν να λειτουργήσουν προς όφελος των πολιτών, της Τοπικής και εθνικής ανάπτυξης. Είναι κομβικό σημείο η άσκηση αρμοδιοτήτων με βάση την αρχή της εγγύτητας. Επίσης είναι κρίσιμο οι αρμοδιότητες να κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες του κάθε δήμου. Δήμοι, όπως οι μικροί, νησιωτικοί, ορεινοί και οι αστικοί, χρειάζονται συγκεκριμένα προγράμματα και πρωτοβουλίες για να λύσουν τα προβλήματα που έχουν. Επιπλέον είναι ανάγκη να ανοίξει και το ζήτημα των μητροπολιτικών κέντρων σε μεγάλα αστικά συγκροτήματα, όπως αυτό της Αττικής και της Θεσσαλονίκης».

 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Οι βασικές κατηγορίες για τη νομική διαφοροποίηση των δήμων της Αττικής (οι οποίες όμως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και στην υπόλοιπη Ελλάδα) είναι οι εξής:

1. Μητροπολιτικοί Δήμοι

Πρόκειται για δήμους Εθνικής ή και Διεθνούς Εμβέλειας που αποτελούν ταυτόχρονα και τους δήμους-πυρήνες των μεγαλύτερων πολεοδομικών συγκροτημάτων της χώρας. Στην Αττική αυτά τα χαρακτηριστικά τα συγκεντρώνει η Αθήνα, η οποία είναι ένας με πληθυσμό υπερτετραπλάσιο από τον επόμενο σε μέγεθος δήμο της Αττικής (Πειραιάς). Τηρουμένων των αναλογιών, αντίστοιχα χαρακτηριστικά συγκεντρώνει η Θεσσαλονίκη, Μια υποκατηγορία Δήμων θα μπορούσε να περιλαμβάνει «Πρωτεύοντες Εθνικούς Πόλους» από το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο (λ.χ. Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, κλπ.)
Οι μητροπολιτικοί δήμοι μπορούν να έχουν πρόσθετες αρμοδιότητες που στην υπόλοιπη χώρα ασκούνται από κρατικές υπηρεσίες και κρατικά νομικά πρόσωπα ή από τις Περιφέρειες (ιδίως σε θέματα αδειοδοτήσεων επιχειρήσεων και επαγγελμάτων, εγκρίσεων περιβαλλοντικών όρων, ελέγχου και εποπτείας αθλητικών, πολιτιστικών, εκπαιδευτικών φορέων και δραστηριοτήτων κ.ο.κ.). Η μεταφορά πρόσθετων αρμοδιοτήτων θα γίνεται από συγκεκριμένο κατάλογο με πρωτοβουλία των ίδιων των δήμων και θα συνοδεύεται με ανάλογη προσαρμογή των πόρων των δήμων αυτών. Επιπλέον, οι μητροπολιτικοί δήμοι θα έχουν όλες τις αρμοδιότητες που προβλέπονταν από τον «Καλλικράτη», αλλά η μεταφορά τους στην αυτοδιοίκηση αναβλήθηκε το 2013. Τέλος, αρμοδιότητες διοικητικής υποστήριξης προς γειτονικούς δήμους, με ανάλογη προσαρμογή των πόρων τους. Οι μητροπολιτικοί δήμοι συμμετέχουν υποχρεωτικά με αποφασιστική ψήφο σε όλα τα ΔΣ κρατικών νομικών προσώπων που ασχολούνται με τοπικά ή υπερτοπικά προβλήματα της περιοχής τους.

2 Μεγάλοι Δήμοι-διαδημοτικά κέντρα

Η ευρύτερη αυτή κατηγορία δήμων (κατά το πρότυπο των «καταστατικών πόλεων» στην Κεντρική Ευρώπη) αναφέρεται σε πόλεις-υπερτοπικά κέντρα (συνήθως και συγκοινωνιακοί κόμβοι) που μπορούν να αναλάβουν και λειτουργίες υποστήριξης των γειτονικών τους δήμων. Πρόκειται για δήμους που συνήθως διαθέτουν πληθυσμό αισθητά μεγαλύτερο από τους άλλους δήμους (συνήθως κοντά στο όριο των 70.000 κατοίκων), οι οποίοι συνήθως διαθέτουν σημαντικούς ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους, συνήθως αποτελούν (ή αποτέλεσαν κατά το παρελθόν) διοικητικά κέντρα, ενώ αντιμετωπίζουν προβλήματα και προκλήσεις διαφορετικής κλίμακας από τους υπόλοιπους δήμους. Στην Αττική πρόκειται για τους Δήμους Ηλιούπολης και Ζωγράφου (Κεντρικός Τομέας), Περιστερίου, Αιγάλεω και Ιλίου (Περιφερειακή Ενότητα (ΠΕ- Δ.Τομέα Αθηνών), Καλλιθέας και Ν.Σμύρνης ( ΠΕ Νότιου Τομέα – Δυτικό Τμήμα), Γλυφάδας και Αγ.Δημητρίου (ΠΕ Νότιου Τομέα), Αχαρνών (ΠΕ Ανατ. Αττικής- Βόρειο Τμήμα), Παλλήνης (ΠΕ Ανατ.Αττικής – Νότιο Τμήμα), Πειραιά, Ρέντη-Νίκαιας και Κερατσινίου-Δραπετσώνας (ΠΕ Πειραιώς), Αμαρουσίου, Κηφισιάς και Χαλανδρίου (ΠΕ Β.Αττικής), Φυλής (Δ.Αττικής).

Σε εθνικό επίπεδο η κατηγορία αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει «Δευτερεύοντες Εθνικούς Πόλους» από το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο (λ.χ. Χανιά, Ρόδο, Μυτιλήνη, Χίο, [Σύρος], Καλαμάτα, Τρίπολη, Λαμία, Χαλκίδα, Κέρκυρα, Κοζάνη, Σέρρες, Καβάλα)
Στις νησιωτικές περιοχές της χώρας, τα πληθυσμιακά όρια μπορούν να κινούνται χαμηλότερα και κυρίως οι δήμοι-διαδημοτικά κέντρα να ταυτίζονται με τις παλιές έδρες Επαρχείων.
Οι δήμοι-διαδημοτικά κέντρα μπορούν να έχουν ως πρόσθετες αρμοδιότητες όλες (ή κάποιες από) τις αρμοδιότητες που προβλέπονταν από τον «Καλλικράτη», αλλά η μεταφορά τους στην αυτοδιοίκηση αναβλήθηκε το 2013, αρμοδιότητες διοικητικής υποστήριξης (τεχνικές υπηρεσίες, πολεοδομία, κλπ.), καθώς και αρμοδιότητες που αναλαμβάνουν κατόπιν συμφωνίας με άλλους δήμους, την περιφέρεια ή κρατικές υπηρεσίες και νομικά πρόσωπα.

3 Αστικοί Δήμοι

Πρόκειται για την ευρύτερη κατηγορία δήμων και αφορά το μεγαλύτερο μέρος των δήμων στην Αττική αλλά και σε πολλές περιοχές της χώρας. Οι δήμοι αυτοί μπορούν να ανταποκριθούν σε όλα (ή σχεδόν σε όλα) τα κοινά καθήκοντα όλων των δήμων της χώρας. Η πυκνότητα πληθυσμού και λειτουργιών είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ορισμένοι από τους δήμους αυτούς θα δέχονται υποστήριξη από τους δήμους-διαδημοτικά κέντρα, μπορούν πάντως να ζητήσουν να αναλάβουν όλες ή ορισμένες από τις αρμοδιότητες που η μεταφορά τους στην αυτοδιοίκηση αναβλήθηκε το 2013.

4 Περιαστικοί και Αγροτικοί Δήμοι

Πρόκειται μικρή κατηγορία στην Αττική, αλλά για μια ευρεία κατηγορία δήμων στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Οι δήμοι αυτοί μπορούν να ανταποκριθούν στα περισσότερα (ορισμένοι και σε όλα) τα κοινά καθήκοντα όλων των δήμων της χώρας. Συνήθως διαθέτουν μεγάλη έκταση, ευρύ δίκτυο οικισμών και εκτεταμένο δίκτυο δρόμων διαφόρων κατηγοριών (και αγροτικών) που συνεπάγεται σημαντικό κόστος συντήρησης. Έχουν σημαντικές ανάγκες αναπτυξιακής υποστήριξης. Στην Αττική, ως περιαστικοί δήμοι θα μπορούσαν να χαρακτηρίζονται οι δήμοι Ασπροπύργου, Μεγαρέων, Κρωπίας, Ελευσίνας , Ραφήνας-Πικερμίου, Διονύσου, Ωρωπού , Λαυρεωτικής, Παιανίας, Φυλής, Σπάτων-Αρτέμιδος, Μαραθώνος, Σαρωνικού και Μαρκοπούλου Μεσογαίας

5 Μικροί Νησιωτικοί και Μικροί Ορεινοί Δήμοι

Η ευρύτερη αυτή κατηγορία δήμων περιλαμβάνει τόσο μικρούς νησιωτικούς όσο και μικρούς ορεινούς δήμους (οι ορεινοί μπορεί να είναι μεγάλοι σε έκταση αλλά μικροί πληθυσμιακά). Συμπεριλαμβάνονται δηλ. δύο υποκατηγορίες (νησιωτικοί και ορεινοί αντίστοιχα) για τις οποίες θα πρέπει να προβλεφθούν διαφοροποιήσεις. Για την Αττική, σημασία έχει η υποκατηγορία των νησιωτικών δήμων. .

Η Αττική διαθέτει επτά νησιωτικούς δήμους (Σαλαμίνα, Ύδρα, Αγκίστρι, Αίγινα, Πόρος, Σπέτσες, Κύθηρα). Από αυτούς έχουν χαρακτηριστεί και ως «ορεινοί» κατά τη ισχύουσα εθνική και ευρωπαϊκή-ενωσιακή νομοθεσία οι δήμοι Αγκιστρίου, Κυθήρων, Πόρου, Σπετσών και Ύδρας. Όμως οι νησιωτικοί δήμοι της Αττικής, μολονότι εκπληρώνουν όλες τις προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό της εδαφικής τους περιφέρειας ως «νησιού» ή «συμπλέγματος νήσων και βραχονησίδων» δεν έχουν υπαχθεί από το νόμο 3852/2010 στην κατηγορία των «νησιωτικών δήμων» (άρθρο 204) κατά το νόμο αυτό επειδή η Περιφέρεια Αττικής δεν συμπεριλαμβάνεται στις «νησιωτικές περιφέρειες».
Οι μικροί νησιωτικοί/ορεινοί δήμοι μπορούν να έχουν πρόσθετες ή μειωμένες αρμοδιότητες: Θα έχουν καταρχήν ένα minimum υποχρεωτικών αρμοδιοτήτων και κατά τα λοιπά οι άλλες αρμοδιότητες θα ανατεθούν δια νόμου σε μεγάλους δήμους ή/και διαδημοτικά κέντρα και τις περιφέρειες. Θα έχουν όμως πρόσθετες Αρμοδιότητες που αντιστοιχούν στο νησιωτικό/ορεινό τους χαρακτήρα (άρθρο 204 ν. 3852/2010). Θα απαλλάσσονται όμως από ορισμένες αρμοδιότητες που θα περιλαμβάνονται σε συγκεκριμένο κατάλογο δαπανηρών/απαιτητικών αρμοδιοτήτων μετά από αίτημα τους.

Βασικές Κατευθύνσεις για τους δήμους όλης της χώρας:

Μεγαλύτερη διοικητική-οργανωτική αυτοτέλεια των δήμων. Δυνατότητα να αποφασίζουν για την ενδοδημοτική αποκέντρωση και την εδαφική υποδιαίρεση των δήμων τους σε δημοτικές/τοπικές κοινότητες
Καθιέρωση λίγων (προτείνονται 5 βασικές) κατηγοριών για τη διαφοροποίηση του νομικού καθεστώτος των δήμων
Διαφοροποίηση των πόρων ανάλογα με το καθεστώς και τις αρμοδιότητες των δήμων.
Τροποποίηση του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 όπου θα γίνει κατηγοριοποίηση «εν δυνάμει» για κάθε δήμο της χώρας
Η υπαγωγή σε μια από τις πέντε κατηγορίες των δήμων θα γίνεται εθελοντικά από τους ίδιους τους δήμους με απόφαση του Δ.Σ. και στη συνέχεια με πρόταση του υπουργού θα εκδίδεται σχετικό Π.Δ.

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Back to top button

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό. Περισσότερα

Κλείσιμο